- ҳамён
- [هميان]1. халтачае, ки ба он пул андохта ба миёнбанд мебастанд, пулхалта2. асбоби чандварақаи кисагӣ, ки дар он пул, муаррифинома (визитка) ва дигар коғазҳои тунукро нигоҳ медоранд3. камарбанд, эзорбанд
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.